Kardeş Kıskançlığı
Anne babaların sık yaşadığı sorunlardan birisi de kardeş kıskançlığıdır.
Kardeş kıskançlığı her çocukta olabilir. Önemli olan kıskançlığın zarar verici ve aşırı düzeyde olmasıdır.
Çocukların birbirine karşı olumsuz tutumu aile içinde huzursuzluk oluşturabilir.
Bazı çocuklar kardeş kıskançlığı yaşasa da bunu dışa vurmaz ve sıkıntıyı içten yaşamaya devam ederler.
Kardeş kıskançlığının şiddetli olduğu durumlarda aileden uzaklaşma, depresif belirtiler görülebilir.
Yaş farkının çok az olması, farklı cinsiyette olması, kardeş geldikten sonra büyük kardeşin kreşe veya akraba yanına gitmesi, çocuğun zor mizaçlı özellikte olması, anne-babanın kardeşler arasındaki sevgi ve ilgi dengesini sağlayamadığı durumlarda kardeş kıskançlığı artabilir.
Sık görülen kıskançlık belirtileri şunlardır:
- Küçük kardeş gibi emzik kullanma, bebekçe konuşma, altını ıslatma, emekleme gibi davranışlar gösterme.
- Önceden yapabildiği yeme, giyinme gibi şeyleri yapmama.
- Tırnak yeme, kekemelik veya çocukluk çağı mastürbasyonun ortaya çıkması.
- Anneye aşırı bağlılık, sürekli temas isteme, ayrılık kaygısı, yalnız yatmak istememe, kâbuslar.
- Kusma, bulantı, baş ağrısı, karın ağrısı gibi fiziksel belirtilerin görülmesi.
- Okul yaşındaki çocuklarda okula gitmek istememe.
- Kıskançlığı çok yoğun yaşayan çocuklarda kardeşe vurma, ısırma, kesici ve batıcı cisimlerle zarar verme, düşürme, sever gibi yaparak canını yakma görülebilir. Bu gibi durumlarda kardeşler asla yalnız bırakılmamalıdır.
Kardeş Kıskançlığı İçin Neler Yapılabilir?
- Çocuğu hazırlamak için kardeşi doğmadan önce çocuğa aileye yeni bir üyenin geleceği, evde bazı şeylerin değişeceği, annenin bebeğin ihtiyaçları için bir süre bebekle fazla vakit geçirmesi gerekebileceği anlatılmalıdır.
- Bebekle ilgili hazırlıklarda ve bebeğe ait beslenme-temizlik gibi sorumluluklarda çocuğun sürece dâhil edilmesi kardeşi benimsemesini kolaylaştırır.
- Eğer çocuk kreş veya anaokuluna başlayacak yaşlardaysa okula kardeşi doğmadan önce gönderilmelidir.
- Anne bebekle ilgilenirken büyük çocuğu ihmal etmemeli, anne ve baba büyük çocukla birebir vakit geçirmelidir.
- Büyük kardeşin uyku, beslenme, oyun alanlarındaki düzeni sürdürülmeye çalışılmalı, kardeşi nedeniyle kısıtlamalar yasaklar getirilmemelidir.
- Küçük kıskançlıkların üzerinde durulmamalı, daha çok olumlu davranışlara odaklanılmalıdır.
- Anne babanın kardeşler arasındaki anlaşmazlıklarda hakem rolüne girmeden sakinleşmelerini bekleyerek sorunu birlikte çözebilecekleri ortamlar yaratılmalıdır.
